(02.11.2006)

Dzień jesienny tak cicho
Jak liść zżółkły opada;
Złoto ma z października,
Smutek ma z listopada

I w ten smutek złotawy,
I w ten płomyk zamglony
Przybrały się Zaduszki
Jak w przejrzyste welony.

Płoną świeczek szeregi,
Płoną świeczek tysiące,
Powiewają płomyki
Zamyślone i drżące.

Więc płomykiem jak dłonią,
Dłonią ciepłą i jasną,
Pozdrawiamy tych wszystkich,
Których życie już zgasło.

                    Hanna Łochocka

Foto-relacja (zdjęcia Piotr Kyc):