(18.12.2005) Anna Karpiel: "Sobotni wieczór w Białej Izbie miał niezwykły poetycki nastrój. Stało się tak za sprawą Jerzego Tawłowicza, który wywołał go przy pomocy słowa, dźwięku i obrazu. Otwarcie wystawy fotografii zostało bowiem poprzedzone recytacją oraz śpiewem.
Wśród zaprezentowanych utworów znalazły się starsze oraz zupełnie nowe, jeden z nich powstał tuż przed wieczorkiem poetyckim. Razem z Jerzym Tawłowiczem wystąpiła Grażyna Syrzistie. Potem był czas, by przyglądnąć się fotografiom i posłuchać opowieści o nich.
Na wystawę złożyły się cztery cykle. Ich twórca jest od ponad dwudziestu pięciu lat przewodnikiem tatrzańskim, nie zabrakło więc tematyki górskiej. Została ona jednak przedstawiona w niezwykłym ujęciu. Cykl, który nosi tytuł „Krajobraz symetryczny”, jest próbą znalezienia w naturze symetrii, która istnieje jedynie w lustrzanych odbiciach. Jerzy Tawłowicz najdłużej zajmuje się kamieniami i ich fakturą. Każde takie zdjęcie jest anegdotą lub poetycką historią. Są tu kamienne akty i opowieści o miłości. Kolejną jego fascynacją są drzewa, ich niesamowitość, dynamika faktury kory i układu gałęzi. W tym cyklu znalazły się też drzewa odrealnione, pochodzące bardziej z marzeń niż z rzeczywistości – efekt taki artysta uzyskał dzięki solaryzacji barwnej. Natomiast w cyklu ostatnim obsesyjnie szukany kawałek krajobrazu górskiego został odnaleziony w odłamkach skał, pęknięciach betonu i w słojach drewna.
Kilka z prezentowanych w Białej Izbie zdjęć można było oglądać na pokonkursowej wystawie XXI Międzynarodowego Konkursu Fotograficznego im. J.Sunderlanda, z czego Jerzy Tawłowicz jest szczególnie dumny. Jeśli chodzi o dalsze plany, to ma on zamiar nadal kontynuować rozpoczęte cykle. Być może z każdego z nich będzie kiedyś mogła powstać osobna wystawa".

Foto-relacja (zdjęcia Anna Karpiel):