(13.07.2009) Anna Karpiel-Semberecka: "W Restauracji „U Wnuka” odbył się wernisaż wystawy haftu Genowefy Zaryckiej z Dzianisza. O hafciarce oraz tradycji haftów na Podhalu opowiadała etnolog dr Stanisława Trebunia-Staszel. Wieczór uświetnił śpiew Madejowych Bab oraz muzykanci z Dzianisza.
Znowu się spotykamy U Wnuka, w tych gościnnych progach u Małgosi Wnukowej. Dobrze, że jest taka chałupa w Zakopanem. Te ściany nie jedno juz widziały i słyszały, to tutaj w 1904 r. nasi przodkowie zakładali Związek Górali. Teraz my możemy się tu nacieszyć sobą, ale także poznać cząstkę naszej kultury - tak spotkanie rozpoczęła dr Stanisława Trebunia-Staszel.
Pani Genowefa ujęła mnie swoją osobowością, pogodą ducha, radosnym spojrzeniem i ciepłem. Nasza hafciarka pochodzi z rodziny o pięknych tradycjach. Haftowała jej babcia, mama, a teraz haftu uczy się wnuczka. Pani Genowefa specjalizuje się w hafcie białym dziurkowym, nazywanym też angielskim - opowiadała o bohaterce wernisażu.
Dr Stanisława Trebunia-Staszel przybliżyła także pokrótce historię podhalańskiego haftu. Najstarszy haft na Podhalu to haft łańcuszkowy. W połowie XIX w. pojawił się haft dziurkowy na chustach czepcowych, a nasze prababki przeniosły go na koszule, fartuchy i bieliznę. Na początku był to haft elitarny, bo bardzo pracochłonny. W końcu jednak weszły w życie maszyny, a babcia pani Genowefy była jedną z pierwszych, która zaczęła haftować haftem maszynowym. Choć etnografowie obawiali się wówczas, że to oznacza koniec sztuki hafciarskiej, to jednak właśnie wtedy zaczął się jej rozkwit. Dodać trzeba, że haft maszynowy nie jest wcale taki łatwy. Trzeba wiele wysiłku, trudu i umiejętności.  - wyjaśniała dr Stanisława Trebunia-Staszel."

Foto-relacja (zdjęcia Anna Karpiel-Semberecka):

Foto-relacja (zdjęcia Piotr Kyc):