FIS 1929

 Skocznia została dobrze przygotowana do zawodów FIS, które pamiętano bardzo długo także z powodu wielkich, bo dochodzących do 30 stopni, mrozów.: zmieniono jej  profil, rozbieg, oraz zeskok. Na zeskoku zbudowano nowe trybuny  umożliwiające kibicom śledzenie zawodników „w locie”, oraz trybuny wachlarzowe na 1600 osób. Ponadto wzniesiono cztery trybuny dla gości specjalnych, wojskowych i prasy. Nowa była także wieża sędziowska z lożą dla sędziów narciarskich. Zarówno dla zawodników, jak i sędziów wybudowano schodki drewniane na rozbieg i do wieży sędziowskiej. Jak widać ze zdjęć z archiwum SN PTT wieże na skoczni zostały do konkursu udekorowane flagami państw, których zawodnicy brali udział w skokach. W ramach FIS-u rozegrano na Krokwi dwa konkursy skoków: konkurs skoków do biegu złożonego (kombinacja norweska) w dniu 9 lutego i otwarty konkurs skoków w dzień później. W konkursie do biegu złożonego zwyciężył Sigmund Ruud, drugi był Johanson, a trzeci Vinjarengen – wszyscy trzej z Norwegii, a mistrzem kombinacji po zsumowaniu wyników biegu i skoku został H. Vinjarengen. Znakomity wynik osiągnął zawodnik SN PTT – Bronisław Czech, zajmując miejsce  miejsce w klasyfikacji biegu złożonego [13]. 10 lutego 1929 r. rozegrano otwarty konkurs skoków.

Wyniki otwartego konkursu skoków na Krokwi  w ramach zawodów FIS (10.02. 1929 r.)

Imię i nazwisko skoczka

Kraj

I skok

II skok

Nota

1. Ruud S.

Norwegia

57 m

55 m

227, 2

2. Johansson Ch.

Norwegia

56 m

56 m

225,2.

3. Kleppen H.

Norwegia

54 m

58, 5 m

223,8

4. Kratzer L.

Niemcy

53 m

50 m

220

5. Vinjarengen H.

Norwegia

55 m

56,5 m

220

6. Busterud A.

Norwegia

53 m

55 m

218,1

7. Holmen C.

Norwegia

52 m

55, 5 m

215,3

8. Nuotio P.

Finlandia

48 m

53 m

210,3

9. Recknagel E.

Niemcy

50 m

53, 5 m

209, 2

10. Czech B.

Polska

50 m

53, 5 m

208,7 [14]

            Konkurs odbył się w niedzielę, przy publiczności około 10 tysięcy widzów przy bardzo dobrych warunkach atmosferycznych. Jednocześnie mrozy spadły aż do minus 30 stopni ! Niestety konkurs odbywał się ze skróconego rozbiegu. Jak widać z wyników konkurs zdominowali skoczkowie norwescy, jest ich aż 6 w pierwszej dziesiątce. Zwycięzcą otwartego konkursu na Krokwi został Sigmund Ruud z Kongsberg, protoplasta narciarskiej dynastii Ruudów. Z Polaków najlepszy był Bronek Czech – 10, Franciszek Cukier – 17, Mietelski W. – 23, Karol Szostak – 25,  Andrzej Krzeptowski – 27, Rajski Z. – 29, Piotr Kolesar – 31, Władysław Żytkowicz – 34,  Aleksander Rozmus – 37, Stanisław Gąsienica – Sieczka – 38, a F. Graca – 40 [15].

Skocznia na Krokwi podczas Mistrzostw Świata 1929. fot. Ze zbiorów klubu SNPTTPo zakończeniu konkursu rozpoczęły się skoki z pełnego rozbiegu i zwycięzca konkursu, Sigmund Ruud ustanowił nowy rekord Krokwi – 71,5 m, jednak upadł. Polscy skoczkowie także skakali daleko: Bronek Czech i Franciszek Cukier skoczyli po 63 m, Stanisław Gąsienica – Sieczka 66 m (było to tylko o niecałe 10 m mniej od rekordu świata w tym okresie). Konkurs został wysoko oceniony zarówno przez zawodników jak i prasę zagraniczną. W marcowym numerze „Der Winter” wysoko oceniono Wielką Krokiew: ...śnieg był trochę tępy, gdy biegłem ku skoczni, przed którą stanąłem jak wryty. Skocznia zakopiańska jest najdoskonalszą, jaką kiedykolwiek widziałem. Może być, że dzisiaj skocznie w Holmenkoll, albo w Fiskatorpet mają podobne urządzenia – środkowa Europa, nie ma ich z pewnością. Przede wszystkim profil skoczni zdaje się zbliżać do ideału, albo też odpowiada mu w zupełności. Nasi narciarze mówili, że łatwo uzyskuje się wielkie odległości. Mało też przewracano się [16].  Takich głosów było więcej. Można więc stwierdzić, że konkurs skoków w ramach zawodów FIS 1929 r. był ze wszech miar udany.

Wojciech Szatkowski

  Muzeum Tatrzańskie 


Przypisy:

[1] K. Stryjeński, Kłamstwo i prawda o skoczni narciarskiej w Zakopanem, w: „Głos Zakopiański” 1923, nr. 43, s. 2.

[2] W protokołach z zebrania Zarządu SN PTT z dnia 21 października 1923 r. czytamy: nową odskocznię na Krokwi buduje Park Sportowy w porozumieniu z SN PTT.

[3] W protokołach klubu SN PTT Zakopane czytamy:  uchwalono nazwanie skoczni pod Krokwią imieniem jej moralnego i fizycznego inicjatora i twórcy Karola Stryjeńskiego. Wniosek ten przyjął Zarząd Główny SN PTT jednogłośnie.

[4] Protokół z posiedzenia Zarządu SN PTT z dnia 15 XII 1925 r.: ...dzięki zabiegom, staraniom prezesa Sekcji i zarazem Dyr. Parku Sportowego, p. Karola Stryjeńskiego, wybudowano i oddano do użytku wielką skocznię pod Krokwią, otwarcie jej nastąpiło 22 marca 1925 r. Na 1926 r. przewidywano tydzień skoków na Wielkiej Krokwi z końcem stycznia, zawody międzynarodowe w lutym.

[5] Narciarstwo Polskie, Kraków 1925, s. 187 – 188.

[6] Patrz: Narciarstwo Polskie, Kraków 1925, t. 1, s. 209, Otwarcie skoczni na Krakwi w Zakopanem.

[7] O otwarciu skoczni tak pisał Dr H. Szatkowski w artykule, Sport w 1925 : Oczekiwane z ustęsknieniem otwarcie skoczni na Krokwi nie przyniosło ogólnie spodziewanych sensacji...Wina nie leży w równej mierze po stronie narciarzy nie przyzwyczajonych do tak potężnej skoczni. Osiągniemy na Krokwi 40 i więcej metrów, jeżeli przy pierwszych skokach, w deszczu marcowym, na nieniosącym śniegu osiągnęliśmy 36 m, w: (Narciarstwo Polskie, Kraków 1925, t. 1, s. 198.)

[8] Ilustrowany Kuryer Codzienny, nr 28 z 1926 r. Kurier sportowy, Wielkie sukcesy na skoczni w Zakopanem.

[9] Narciarstwo Polskie, Kraków 1927, t.2, s. 4.

[10] S. Ziemba, Śladami dwóch desek, s. 340.

[11] Chodzi oczywiście o kuzyna Stanisława Marusarza,  Andrzeja Marusarza – zawodnika SN PTT, olimpijczyka (1932, 1936), którego najlepszym wynikiem było 4 miejsce w kombinacji norweskiej podczas zakopiańskiego „FIS-u” w 1939 r.  – przyp. aut.

[12] St. Marusarz, Na skoczniach Polski i świata, Warszawa 1974, s. 20 –21.

[13] Narciarstwo Polskie, Kraków 1929, t.3, s. 168 – 169. Tabela wyników biegu złożonego o Mistrzostwo Polski w zawodach FIS, Zakopane 8 i 9. o2. 1929 r.

[14] Narciarstwo Polskie, Kraków 1929, t.3, s. 171.\

[15] Tabela wyników otwartego konkursu skoków w zawodach FIS Zakopane, 10 luty 1929.

[16] DER WINTER  z 11 marca 1929  (tłumaczenie za : Narciarstwo Polskie, Kraków 1929, t. 3, s. 191 – 192).

[17] Wyniki za: Narciarskie Mistrzostwa Świata  Zawody FIS, Zakopane 11 – 19.II. 1939, Wydawnictwo PZN, Kraków 1939, s. 64.

[18] Wyniki za: Narciarskie Mistrzostwa Świata Zawody FIS, Zakopane 11 – 19. II. 1939, Wydawnictwo PZN, Kraków 1939, s. 86.

[19] j.w, s. 86.

[20] S. Marusarz, Na skoczniach...., s. 212 – 213.

[21] Wypowiedź Antoniego Łaciaka z art. Krzysztofa  Blautha, Mistrzowie o... wicemistrzu, „Sportowiec” nr 10 (588) z 7 marca 1962 r.

[22] A. Tajner, Legendy  polskiego  sportu, Cieszyn 1992).

[23] Art. Krzysztofa Blautha, Konkurs skoków – Duża Krokiew najświetniejszy, w: Album Zakopane FIS 1962.

[24] J. Fortecki, praca magisterska, wyniki konkursu skoków na Krokwi na skoczni 90 m.

Strona główna