Wielka Krokiew - FIS 1939

Kolejne wielkie konkursy skoków rozegrano na Krokwi w ramach Narciarskich Mistrzostw Świata FIS, w Zakopanem rozegranych w dniach 11 – 19 lutego 1939 r. Odbyły się: konkurs skoków do biegu złożonego (kombinacji norweskiej) i otwarty konkurs skoków. W biegu złożonym w klasyfikacji za bieg i skok zwyciężył Gustl Berauer (Niemcy) z notą 429, 6 pkt, drugi był Gustaw Adolf Sellin (Szwecja), a trzeci Norweg – Magnar Fosseide. Wielki sukces odniósł Andrzej Marusarz (SN PTT) plasując się na 4 miejscu. Zresztą Andrzej Marusarz rok wcześniej ustanowił rekord Krokwi. Ósme miejsce zajął Mieczysław Wnuk, a jedenaste Marian Woyna – Orlewicz, obydwaj z TS „Wisła” [17]. A oto wyniki otwartego konkursu skoków na Krokwi, rozegranego na zakończenie zawodów w dniu 19 lutego 1939r.

Wyniki otwartego konkursu skoków rozegranego na Wielkiej Krokwi w dniu 19 lutego 1939 r. podczas zawodów FIS.

Otwarty konkurs skoków odbył się w ostatnim dniu zawodów, w niedzielę. W czasie konkursu znakomity skoczek norweski, Birger Ruud ustanowił nowy rekord Krokwi skokiem na 81,5 m. Najlepszy z Polaków był Stanisław Marusarz (SN PTT) i co należy dodać, mimo kontuzji zajął znakomite 5 miejsce. Pozostali Polacy zajęli następujące miejsca: Jan Kula – 11, Andrzej Marusarz – 15, Andrzej Czarniak – 17, Franciszek Gut – Szczerba – 18, Roj Władysław – 19, Sowiński Stanisław – 20[19]. Jednak trzeba dodać, że mimo, że Polacy nie wygrali konkursu, znalazł się „kozak”, który rzucił Norwegom i skoczkom niemieckim wyzwanie do bicia rekordu Krokwi z najwyższego rozbiegu - był nim najmłodszy zawodnik „fisu” - Jan Kula. Ten młodziutki, bo zaledwie 17. letni skoczek oddał skok na 85,5 metra, wzbudzając zachwyt i gromkie brawa wśród publiczności. Tego samego dnia odbyło się pod Krokwią, na stadionie PZN uroczystość zamknięcia Mistrzostw Świata FIS w Zakopanem.

Przemawiali między innymi: Prezes FIS – major N. R. Oestgaard i Prezes PZN – wiceminister inż. Aleksander Bobkowski. Nastąpiła także ceremonia rozdania nagród w konkurencjach klasycznych. Major Oestgaard pochwalił organizatorów za właściwe przeprowadzenie mistrzostw. Już w czasie ceremonii rozdania nagród rozszalała się burza śnieżna, a potem odbył się w świetle wielkich reflektorów wspaniały pokaz ogni sztucznych.

Przypisy:

[1] K. Stryjeński, Kłamstwo i prawda o skoczni narciarskiej w Zakopanem, w: „Głos Zakopiański” 1923, nr. 43, s. 2.

[2] W protokołach z zebrania Zarządu SN PTT z dnia 21 października 1923 r. czytamy: nową odskocznię na Krokwi buduje Park Sportowy w porozumieniu z SN PTT.

[3] W protokołach klubu SN PTT Zakopane czytamy: uchwalono nazwanie skoczni pod Krokwią imieniem jej moralnego i fizycznego inicjatora i twórcy Karola Stryjeńskiego. Wniosek ten przyjął Zarząd Główny SN PTT jednogłośnie.

[4] Protokół z posiedzenia Zarządu SN PTT z dnia 15 XII 1925 r.: ...dzięki zabiegom, staraniom prezesa Sekcji i zarazem Dyr. Parku Sportowego, p. Karola Stryjeńskiego, wybudowano i oddano do użytku wielką skocznię pod Krokwią, otwarcie jej nastąpiło 22 marca 1925 r. Na 1926 r. przewidywano tydzień skoków na Wielkiej Krokwi z końcem stycznia, zawody międzynarodowe w lutym.

[5] Narciarstwo Polskie, Kraków 1925, s. 187 – 188.

[6] Patrz: Narciarstwo Polskie, Kraków 1925, t. 1, s. 209, Otwarcie skoczni na Krakwi w Zakopanem.

[7] O otwarciu skoczni tak pisał Dr H. Szatkowski w artykule, Sport w 1925 : Oczekiwane z ustęsknieniem otwarcie skoczni na Krokwi nie przyniosło ogólnie spodziewanych sensacji...Wina nie leży w równej mierze po stronie narciarzy nie przyzwyczajonych do tak potężnej skoczni. Osiągniemy na Krokwi 40 i więcej metrów, jeżeli przy pierwszych skokach, w deszczu marcowym, na nieniosącym śniegu osiągnęliśmy 36 m, w: (Narciarstwo Polskie, Kraków 1925, t. 1, s. 198.)

[8] Ilustrowany Kuryer Codzienny, nr 28 z 1926 r. Kurier sportowy, Wielkie sukcesy na skoczni w Zakopanem.

[9] Narciarstwo Polskie, Kraków 1927, t.2, s. 4.

[10] S. Ziemba, Śladami dwóch desek, s. 340.

[11] Chodzi oczywiście o kuzyna Stanisława Marusarza, Andrzeja Marusarza – zawodnika SN PTT, olimpijczyka (1932, 1936), którego najlepszym wynikiem było 4 miejsce w kombinacji norweskiej podczas zakopiańskiego „FIS-u” w 1939 r. – przyp. aut.

[12] St. Marusarz, Na skoczniach Polski i świata, Warszawa 1974, s. 20 –21.

[13] Narciarstwo Polskie, Kraków 1929, t.3, s. 168 – 169. Tabela wyników biegu złożonego o Mistrzostwo Polski w zawodach FIS, Zakopane 8 i 9. o2. 1929 r.

[14] Narciarstwo Polskie, Kraków 1929, t.3, s. 171.\

[15] Tabela wyników otwartego konkursu skoków w zawodach FIS Zakopane, 10 luty 1929.

[16] DER WINTER z 11 marca 1929 (tłumaczenie za : Narciarstwo Polskie, Kraków 1929, t. 3, s. 191 – 192).

[17] Wyniki za: Narciarskie Mistrzostwa Świata Zawody FIS, Zakopane 11 – 19.II. 1939, Wydawnictwo PZN, Kraków 1939, s. 64.

[18] Wyniki za: Narciarskie Mistrzostwa Świata Zawody FIS, Zakopane 11 – 19. II. 1939, Wydawnictwo PZN, Kraków 1939, s. 86.

[19] j.w, s. 86.

[20] S. Marusarz, Na skoczniach...., s. 212 – 213.

[21] Wypowiedź Antoniego Łaciaka z art. Krzysztofa Blautha, Mistrzowie o... wicemistrzu, „Sportowiec” nr 10 (588) z 7 marca 1962 r.

[22] A. Tajner, Legendy polskiego sportu, Cieszyn 1992).

[23] Art. Krzysztofa Blautha, Konkurs skoków – Duża Krokiew najświetniejszy, w: Album Zakopane FIS 1962.

[24] J. Fortecki, praca magisterska, wyniki konkursu skoków na Krokwi na skoczni 90 m.

Nazwisko zawodnika	Kraj	I skok	II skok	Nota
1. Bradl Josef	Niemcy	80 m	76,6 m	224, 7
2. Ruud Birger	Norwegia	72,5 m	81, 5 m	224, 2
3. Kongsgaard Arnholdt	Norwegia	76,5 m	79 m	223, 1
4. Eriksson Sven	Szwecja	78 m	78,5 m	222, 2
5. Marusarz Stanisław	Polska	74 m	78,5 m	219, 5
6. Myhra Hilmar	Norwegia	79 m	76,5 m	218, 6
7. Lahr Hans	Niemcy	78, 5 m	75 m	215, 4
8. Karus Paul	Niemcy	76, 5 m	72 m	214, 3
9. Ruud Asbjörn	Norwegia	68 m	70 m	214, 2
10. Häckel Paul	Niemcy	69 m	76 m	213, 7 [18]