FUNKCJA, KSZTAŁT I KOLOR ZNAKÓW OSTRZEGAWCZYCH

      TABLICZKI TOWARZYSZĄCE ZNAKOM OSTRZEGAWCZYM

      ZNAKI DOTYCZĄCE OSTRZEŻEŃ O ZAKRĘTACH

      ZNAKI DOTYCZĄCE SKRZYŻOWAŃ

Znaki ostrzegawcze uprzedzają o miejscach na drodze, w których występuje lub może występować niebezpieczeństwo. Równocześnie zobowiązują uczestników ruchu do zachowania szczególnej ostrości.

Odległość znaku ostrzegawczego od miejsca niebezpiecznego wynosi z reguły od 150 m do 300 m na drogach, na których dopuszczalna prędkość pojazdów przekracza 60 km/h, a na pozostałych drogach, co dotyczy najczęściej terenu zabudowanego do 100 m. Odległości te wyjątkowo są inne dla znaku „ustąp pierwszeństwa” (A-7).

Znaki ostrzegawcze zbudowane są w oparciu o trójkąt równoramienny z podstawią u dołu, a wierzchołkiem u góry. W jednym przypadku trójkąt ten jest odwrócony (wierzchołkiem do dołu) dla znaku „ustąp pierwszeństwa” (A-7).

Tło znaku jest żółte, obwódka czerwona, a rysunek na znaku czarny (z dwoma wyjątkami).

Zasadniczo kolor tła znaku jest żółty i dostatecznie jasny, by umieszczone na nim czarne symbole były dobrze widoczne. Kolor ten jest w miarę ciepły i zbliżony do komputerowego koloru „gold” - #FFD700 (mniej więcej odpowiednik żółci chromowej).

W niektórych przypadkach, w celu jakby podkreślenia stopnia niebezpieczeństwa możemy mieć do czynienia ze znakami ostrzegawczymi, gdzie tło zamiast koloru żółtego będzie miało kolor jaskrawo - seledynowy (oznakowanie niekonwencjonalne).

Również zdarza się napotykać na drogach znaki o tle zbyt pomarańczowym, na których czarne piktogramy nieco słabiej kontrastują. Ale są to głównie znaki starsze, które w związku z nowymi technologiami będą zapewne sukcesywnie wymieniane.

Znaki ostrzegawcze mogą wystepować z tabliczkami, które będą stanowić integralną część znaku. Z reguły pod znakami ostrzegawczymi napotykamy następujące tabliczki:

T-1 = tabliczka wskazująca odległość znaku ostrzegawczego od miejsca niebezpiecznego. Jeżeli w konkretnych warunkach nie można umieścić znaku ostrzegawczego w odległości 150 do 300 m, to znak ten umieszcza się bliżej, a tabliczka podaje rzeczywisty dystans do miejsca niebezpiecznego.

T-2 = tabliczka wskazuje długość odcinka drogi, na którym powtarza się lub występuje niebezpieczeństwo, jeżeli odcinek ten jest dłuższy niż 500 m.

T-3 = tabliczka wskazująca koniec odcinka, na którym powtarzało się lub występowało niebezpieczeństwo. Jeżeli długość odcinka z danym niebezpieczeństwem przekracza 500 m, to znak ostrzegawczy pojawia się na końcu tego odcinka powtórnie wraz z tabliczką „Koniec”

Powyżej zaprezentowane żółte tabliczki mogą dotyczyć większości znaków ostrzegawczych. Napotykamy także na inne wzory tabliczek i zwykle będą dotyczyć szczegółowych sytuacji np. ilości zakrętów, stopnia pochylenia niebezpiecznego zjazdu, kształtu skrzyżowania itp.

Oprócz tabliczek typowych wskazanych w rozporządzeniu w sprawie znaków i sygnałów drogowych, możemy spodziewać się również w towarzystwie znaków ostrzegawczych tabliczek tekstowych zawierających jednostkowe, specyficzne informacje.

A-1 = niebezpieczny zakręt w prawo

A-2 = niebezpieczny zakręt w lewo

Ostrzeżenie o niebezpiecznym zakręcie sprowadza się najczęściej do ogólnego ostrzeżenia, gdyż po tym znaku możemy napotkać zarówno zakręt w miarę łagodny, jak i ostry.

Użycie w definicji pojęcia „niebezpieczny” raczej się zdewaluowało, chociaż w niektórych krajach europejskich słowo to wciąż towarzyszy objasnianiu znaków o zakrętach. Natomiast w innych krajach ostrzeżenie zostało już zawężone wyłącznie do słowa „zakręt”. Po prostu mamy przed sobą zakręt, którego parametry mogą być różne...

A-1 = niebezpieczne zakręty - pierwszy w prawo

A-2 = niebezpieczne zakręty - pierwszy w lewo

Z obecnej definicji, którą wprowadzono kilka lat temu „niebezpieczne zakręty - pierwszy w prawo” mogłoby wynikać, iż może chodzić o dwa, trzy, kilka zakrętów - w tym pierwszy w prawo, a następne dowolnie - w prawo lub w lewo.

Przypomnijmy, iż znaki dotyczące zakrętów o obecnym wyglądzie wprowadzono do polskiego kodeksu drogowego w roku 1956, a znaczenie powyższego do niedawna było: „dwa niebezpieczne zakręty - pierwszy w prawo”. Obecna, zmieniona definicja nie jest jednak zgodna z instrukcją, gdyż ta w instrukcji brzmi jak dawniej, a więc dotyczy dwóch zakrętów.

Niektóre kraje europejskie wciąż znak ten definiują jako dwa zakręty, gdy inne odnoszą go do zakrętów ogólnie, chociaż niekiedy interpretując je jako jedynie seria dwóch do trzech zakrętów.

Ponadto z instrukcji wynika, iż jeżeli mamy do czynienia z trzema zakrętami, to pod tym znakiem ma się pojawić „tabliczka wskazująca ilość zakrętów”.

Z kolei przy czterech zakrętach umieszcza się według instrukcji tabliczkę, która „wskazuje długość odcinka drogi, na którym powtarza się lub występuje niebezpieczeństwo”.

A-3 + T-4 =
Znak „niebezpieczne zakręty - pierwszy w prawo” wraz z tabliczką mówiącą o ilości zakrętów występujących za znakiem.

A-3 + T-2 =
Znak „niebezpieczne zakręty - pierwszy w prawo” oraz tabliczka wskazująca długość odcinka drogi, na którym występuje seria zakrętów.

A-3 + T-6 + T-2 =
Znak „niebezpieczne zakręty - pierwszy w prawo” z tabliczką „Droga kręta” występuje przy większej ilości niż trzy zakręty i gdy mówiąc potocznie zakręty są bardziej „zagęszczone” i zacieśnione (gdy krętość odcinka większa niż 160°/km).

Pojęcie „Drogi krętej” wprowadzono w drugiej połowie lat 90-tych. Tabliczka ta ostrzega, iż zakręty mogą być nie tylko częste, ale i także ostre, tj. zacieśnione. Dodatkowo tak oznaczony fragment drogi pozwala na stosowanie świateł przeciwmgłowych przednich nocą (od zmierzchu do świtu) również przy normalnej przejrzystości powietrza.

A-3 + T-3 =
Jeżeli dane ostrzeżenie obowiązuje na dłuższym dystansie niż 500 metrów, to na zakończenie odcinka drogi na której wystepuje ostrzeżenie napotkamy na powtórzony znak ostrzegawczy (np. „niebezpieczne zakręty - pierwszy w prawo”) z tabliczką „Koniec”