(23.11.2007) Łukasz Kasiniak: "„Ej straśniy my som śwarni, my z Krakowa Skalni ...”. Właśnie tą „śwarność” – pełnię życia pokazaliśmy w ten niezapomniany wieczór. Po pięcioletniej przerwie „rodzina” Skalnych ponownie świętowała swój Jubileusz – 55 lat! W sobotni wieczór, 10 listopada w Nowohuckie Centrum Kultury wypełniło się po brzegi przybyłymi gośćmi, przyjaciółmi Skalnych, miłośnikami kultury góralskiej i oczywiście członkami zespołu.
Jak przystało na gospodarzy, rozpoczęliśmy wieczór jako obecni członkowie zespołu. Na występ złożyły się dwie części- „Juhaska”, czyli ukazanie obyczajów pasterskich oraz układ taneczny. Płynnie połączone dwie części, humor, elementy współczesności, rekwizyty dziadków i pradziadków – to wszystko złożyło się na niepowtarzalny charakter tego widowiska. Bogaty w tradycje, powracający do korzeni spektakl, został wyreżyserowany przez kierownika zespołu Józefa Brzuchacza. Jego profesjonalizm, zaangażowanie i trafność w doborze tekstów zostały docenione przez jakże nie wybredną publiczność. Gromkie brawa zaświadczyły o uznaniu starszego pokolenia dla obecnej braci studenckiej. Słowa pochwały od tych, z których niejednokrotnie brany jest przykład, czerpana nauka, od tych o których nie jednemu i niejednej przyszło stawiać pierwsze kroki góralskiego tańca, były dla nas, tych trochę młodszych Skalnych, najcenniejszym trofeum tego wieczoru.
W drugiej części swoje zamiłowanie i przywiązanie do folkloru pokazali Skalni z całego okresu 55 lat. Starsi ciałem, ale jakże młodzi duchem – tak w skrócie można by scharakteryzować to co pokazali na scenie. Pomimo, że od jakiegoś już czasu nie tańczą w zespole można od nich brać przykład jak nieprzerwanie znajdować zapał do tańca, śpiewu i muzyki. Zrobili to co do nich należało. Pokazali nie tylko publiczności, ale przede wszystkim młodemu pokoleniu swych następców jak się kocha góralski folklor i jak się nie zapomina o wielkiej rodzinie Skalnych.
Podsumowując obydwa występy można powiedzieć, że skończyły się szczęśliwie. Artur śpiewająco nie spadł z roweru, baby nie pospadały z wozu choć furman się starał, chrzestnemu Rybce 10 bab nie dało rady, a chrzestny Bułecka nie miał wyjścia tylko musiał wrzucić do basów!
Całą uroczystość zwieńczyły gratulacje zaprzyjaźnionych zespołów i ludzi, a później szaleństwo do białego rana... i jeszcze trochę dłużej (nawet dłużej niż można sobie to wyobrazić) w stołówce Akademii Rolniczej, a później zespołowej „19-stce”.
Kończąc chciałoby się żeby każdy nosił w sercu jedną góralską śpiewkę, którą można było słyszeć podczas występu. Pełna humoru, aktualna kiedyś, ale jakże aktualna w dzisiejszych czasach, przychodząca na myśl wtedy kiedy przychodzi się żegnać, rozjechać w różne strony i czekać na następny jubileusz...:
„Choćby mnie chciała brać
do Anglie królowa
nigdy nie zaboce
o Skalnych z Krakowa”.

Foto-relacja (zdjęcia Barbara Dąbrowska):

Część pierwsza (172 zdjęcia)...

Część druga (172 zdjęcia)...

Część trzecia (172 zdjęcia)...

Część czwarta (252 zdjęcia)...

(07.11.2007) SKALNI - 55 lat studenckiego śpiewania, grania i tańczenia po góralsku.

Gorole, Gorole
Goralsko muzyka
Cały świat obyjdzies
Nima takiej nika

Wierność obyczajom ojców, umiłowanie „ślebody” i muzyki, której „nie odnajdzies nika” sprawiły, iż w roku 1952 w Podhalańskiej Bursie przy ulicy Mikołajskiej 6, pochodzący z Podhala studenci AGH utworzyli pod przewodnictwem Jana Kuchty góralską grupę folklorystyczną w ramach Zespołu Pieśni i Tańca AGH.
Jesienią 1953 roku studenci Politechniki Krakowskiej, za przykładem kolegów z AGH i takich samych motywów, również zakładają Zespół Góralski. Kierował nim, aż do 1958 roku Andrzej Gąsienica- Kotelnicki. Zespół ten miał już charakter międzyuczelniany, ponieważ występowali w nim także studenci, a zwłaszcza studentki z innych krakowskich uczelni. Początki były bardzo trudne, bo przed każdym występem trzeba było jechać na Podhale i pożyczać stroje. Rok 1958, to ostatni rok działania tego Zespołu. Bowiem część członków po zakończeniu studiów wyjechała z Krakowa, a pozostali przeszli do tworzonego ponownie przy AGH Międzyuczelnianego Zespołu Góralskiego pod auspicjami Rady Okręgowej Zrzeszenia Studentów Polskich. Organizatorem i potem kierownikiem tego Zespołu był Stanisław Budzyński. Mecenat Uczelni i RO ZSP sprawił, iż organizacja Zespołu zaczęła nabierać profesjonalności. Sukcesywnie kupowano nowe stroje i instrumenty. Co roku ogłaszano tez nabór nowych członków i prowadzono systematyczne próby oraz organizowano liczne koncerty. Dzięki temu Międzyuczelniany Zespól Góralski stał się wizytówką akademickiego środowiska w Krakowie. Jesienią 1963 roku kierownikiem organizacyjnym Zespołu został Józef Buńda, a artystycznym Leszek Rogal- Nowicki. Wiosną 1964 roku Zespół Góralski przyjmuje nazwę „HYRNI”. Jesienią 1964 roku kierownictwo artystyczne przejął Stanisław Lassak (Marysiok). W 1966 roku oficjalne kierownictwo nad muzyką w Zespole obejmuje prymista nad prymistami- Władysław Trebunia- Tutka. 2 Na przełomie 1967/68 zmienia się kierownictwo Zespołu - sprawy organizacyjne przejmuje Stanisław Urbańczyk, artystyczne Andrzej Boba, a muzyką pod nieobecność Władysława Trebuni- Tutki, kierowała Mariann Gut.
Od 1960 roku, oprócz Zespołu „HYRNI”, poza obszarem Podhala, rozwijał się także Zespół Góralski „HALNY”, założony przez grupę studentów WSR- absolwentów Technikum Hodowlanego w Nawojowej. Kierował nim Eugeniusz Kusior. Z punktu widzenia etnograficznego Zespół „HALNY” początkowo realizował niejednorodny program, ponieważ składały się na niego elementy zarówno z regionu tatrzańskiego, orawskiego, spiskiego, pienińskiego i żywieckiego. W 1964 roku Zespół rozpoczął zmieniać swój wizerunek i zaprosił do współpracy Kazimierza Boguckiego (choreografa) i Aleksandrę Szurmiak- Bogucką (muzyka i śpiew). Pod ich kierunkiem Zespół przygotował program prezentujący folklor górali tatrzańskich i przyjął nazwę „REGLE”, a kierownictwo objął Andrzej Pawłowski.
W czerwcu 1968 roku następuje połączenie Zespołu Góralskiego „HYRNI” ze Studenckim Zespołem Góralskim „REGLE”. Powstały w ten sposób Zespół przyjął nazwę „SKALNI”, a patronat nad nim przejęła Wyższa Szkoła Rolnicza i RO ZSP w Krakowie. Pierwszym kierownikiem organizacyjnym Góralskiego Zespołu „SKALNI” został Andrzej Boba, a artystycznym Stanisław Lassak (Helios).
Jesienią 1970 roku następuje zmiana we władzach Zespołu „SKALNI”- kierownictwo organizacyjne obejmuje Andrzej Karpiel, a artystyczne Franciszek Naglak.
Rok później WSR zatrudniła na stanowisku kierownika Zespołu Stanisława Budzyńskiego, który pełnił tę funkcję do 1978 roku, bowiem wówczas stanowisko Kierownika objął Bogdan Wawrzeńczyk
W 1973 roku utworzona zostaje Rada Artystyczna Zespołu, którą przez rok kierował Franciszek Bachleda- Księdzularz.
Jesienią 1979 roku artystyczne kierownictwo Zespołu objął Andrzej Jakubiec.
W związku z tym, że do Zespołu co roku przybywali nowi członkowie, których w większości przypadków trzeba było uczyć podstaw tańca i śpiewu, od 1976 roku zaczęli pracować w Zespole instruktorzy. Instruktorzy wraz z kierownikiem artystycznym tworzyli Radę Artystyczną Zespołu. W latach 1976 – 1980 instruktorami w Zespole „SKALNI” byli: Władysław Trebunia – Tutka, Stanisław Graca, Anna Naglak, Jerzy Czyszczoń, Anna Sichelska, Stanisława Szostak, Andrzej Jakubiec i Jan Karpiel „Bułecka”.
Od jesieni 1980 roku, przez prawie 20 lat, stanowisko kierownika Zespołu „SKALNI” piastował Ryszard Gąska.
Od 1982 roku „SKALNI” są Studenckim Zespołem Góralskim Akademii Rolniczej w Krakowie. Oczywiście – Zespół ma niezmiennie międzyuczelniany charakter, a władze uczelniane starają się tworzyć dla jego działalności jak najlepsze warunki. Zespół otrzymał wówczas także siedzibę, którą członkowie Zespołu urządzili „z góralską zmyślnością i smakiem”. Właśnie od tego momentu kształtuje się historia tzw. „19” („dziewiętnastki”), która do dziś jest miejscem licznych spotkań i „posiadów” wszystkich pokoleń Zespołu „SKALNI”, a ściany tejże siedziby, zapełnione trofeami, są świadectwem sukcesów Zespołu.
Wiosną 1999 roku Ryszard Gąska po 20 – letnim, doskonałym prowadzeniu Zespołu „SKALNI” przekazał pałeczkę nowemu kierownikowi, którym został Józef Brzuchacz.
W okresie od 1981 – 1999 r. Kierownikami artystycznymi Zespołu byli: Andrzej Jakubiec, Jerzy Czyszczoń, Janina Maciata, Stanisław Łukaszczyk, Stanisława Trebunia – Tutka i Józef Brzuchacz a instruktorami: Anna Karpiel – Bułecka, Anna Lubelska, Katarzyna Bukowska, Andrzej Skupień, Robert Sroka.
Od 1999 roku instruktorami i Kierownikami Rady Artystycznej byli: Helena Rusnak, Marta Zagórska, Andrzej Naglak, Barbara Stoch, Katarzyna Zagórska, Katarzyna Cukier, Wojciech Łacek, Andrzej Strama, Michał Łazarczyk.
Więcej informacji na temat historii działalności Zespołu „SKALNI” można odnaleźć w tekście Andrzeja Pawłowskiego, który przygotował bogaty w informacje rys historyczny Zespołu „SKALNI”, na obchody Wielkiego Jubileuszu 50 – LECIA Góralskiego Zespołu „SKALNI”.
W obecnym roku 2007 przypada Jubileusz 55- LECIA Zespołu „SKALNI”. Z tej okazji, 10 listopada odbędzie się koncert jubileuszowy, a następnie „posiady”. Podczas obchodów Jubileuszu, będzie można oglądnąć wystawę fotograficzną, prezentującą wybrane materiały fotograficzne, z ostatnich miesięcy działalności Zespołu, autorstwa: Barbary Dąbrowskiej, Krzysztofa Haładyny i Stanisława Peciak. Jubileusz 55 – LECIA zbiega się z „Rokiem Szymanowskiego”. Z tej okazji Zespół „SKALNI” brał udział w plenerowej realizacji „HARNASI” Karola Szymanowskiego w Zakopanem, Krakowie, Tarnowie i Nowym Sączu.

Bardzo serdecznie zapraszamy wszystkich „SKALNYCH” do podzielenia się własnymi wspomnieniami związanymi z Zespołem oraz do liczniejszego uczestnictwa w naszym forum.
www.skalni.ar.krakow.pl
e-mail: skalni@poczta.onet.pl