(12.05.2008) Jerzy Kosiuczenko: "W piątek 5 maja 2008 roku na Dużym Dziedzińcu Uniwersytetu Warszawskiego odbył się, w ramach studenckich juwenaliów i w związku z wydaniem nowej płyty pod tytułem „Songs of Glory czyli Pieśni Chwały”, niezwykły, premierowy koncert zespołów Twinkle Brothers & Trebunie - Tutki.
W Pieśni Chwały polscy górale i jamajscy rastamani śpiewają, każdy w swoim języku, pochwałę radości życia, miłości, prawdy, własnej tradycji i wiary.
Koncert odbył się w pięknej scenerii dostojnych budynków uniwersyteckich. Zgromadzona licznie młodzież żywiołowo reagowała na piękne harmonie jamajskich dubów i nowych nut góralskich. O wspaniałym odbiorze muzyki świadczyć może fakt wyczerpania się całego nakładu przygotowanych na koncert płyt. O skali przedsięwzięcia świadczy z kolei fakt, że płyty z tego koncertu będą dostępne m.in. w każdym kiosku prasowym.
TWINKLE BROTHERS, jest to oryginalna rastafariańska grupa reggae powstała w 1962 roku na Jamajce. Jest ona uosobieniem dzikiego i pełnego wiary i słońca – reggae. Inspiracją do śpiewu i gry Twinkle Brothers jest Stary Testament, nauki Marcusa Garveya oraz wierzenia Rastafari. W 1988 roku po raz pierwszy przyjechali do Polski by wziąć udział w koncercie. Jesienią 1991 roku nagrali w Polsce wraz z Kapelą góralską Trebunie - Tutki ścieżki dźwiękowe do dwóch płyt. Pierwsza z płyt to „Higher Heights” i druga „Comeback Twinkle 2 Trebunia Famili”. W 1995 roku zespół Twinkle Brothers w składzie z braćmi Normanem i Ralstonem Grantami oraz Trebuniami – Tutkami i Włodzimierzem Kiniorskim wystąpili na koncertach w Warszawie i Krakowie. Po szesnastu latach od wspomnianych nagrań, znowu zabrzmiały dźwięki muzyki folkowej, techno i etnicznej, albo mówiąc inaczej, muzyki korzeni.
TREBUNIE – TUTKI, to muzykująca od wielu pokoleń rodzina z Białego Dunajca , która przeszła ewolucje od typowej kapeli góralskiej po zespół koncertujący na największych festiwalach „roots music” w Europie a także w Azji i Ameryce. Opierając się na tradycyjnych instrumentach, muzycznej góralskiej skali, budowie i charakterze wykonania, tworzą NOWĄ MUZYKĘ GÓRALSKĄ rozwijając i wzbogacając rdzenną muzykę o nowe melodie, współczesne teksty i awangardowe aranżacje. Chętnie eksperymentują z reggae, rockiem, techno i jazzem, współpracują z producentem Włodzimierzem Kleszczem i z wybitnymi artystami, m.in. z jamajska grupą Twinkle Brothers, z zespołami Adriana SHERWOODA, kirgiskim Ordo Sakhna a także z rodzimymi muzykami: Krzysztofem Ścierańskim, Michałem Kulentym, Katarzyną Gaertner, Włodzimierzem Kiniorskim, z zespołem Voo Voo i z wielu jeszcze innymi.
W kwietniu 2008 roku na Festiwalu Nowa Tradycja w Warszawie Władysław i Krzysztof Trebunie – Tutki wystąpili jako goście specjalni wraz z Andrew Cronshawem, Tigranem Aleksanyanem i Svetlaną Spajić przedstawiając po raz pierwszy przepiękny, pełen liryzmu nowy poemat muzyczny „Opowieści z Małej Łąki” .
Na koncercie w dniu 9 maja br. w skład zespołu Trebuni – Tutków wchodzili: Władysław Trebunia – Tutka, absolwent krakowskiej ASP uprawiający malarstwo sztalugowe i naścienne, rysunek, projektuje witraże i tkaniny, gra na skrzypcach prym i śpiewa; Krzysztof Trebunia – Tutka, architekt i nauczyciel muzyki góralskiej, kompozytor, gra na skrzypcach prym i sekund, śpiewa i gra na fujarach; Jan Trebunia – Tutka, absolwent lutnictwa w Liceum im. Kenara, studiuje projektowanie ubioru w Krakowie, gra na altówce i śpiewa; Katarzyna Śledź, uczennica Krzysztofa Trebuni – Tutki, gra na basach, zastąpiła z powodzeniem, nieobecną z powodu zajmowania się maleńką Basią, Hanię Trebunię Wyrostek. Ogromny entuzjazm zgromadzonej widowni wywołał początkowo solowy występ Kasi Śledź w tańcu góralskim do którego spontanicznie dołączył się lider zespołu Twinkle Brothers - Norman Grant. Norman Grant razem z Krzysztofem Trebunią – Tutką napisał kompozycje i teksty do Pieśni Chwały. Entuzjastyczne przyjęcie przez zgromadzoną publiczność płyty ”Songs of Glory/Pieśni Chwały” świadczy o tym, że idea oswajania ludzi z różnorodnością kultur poprzez muzykę i taniec ma przed sobą przyszłość."

Foto-relacja (zdjęcia Jerzy Kosiuczenko):