HYVE SUOMI – JANNE AHONEN ZWYCIĘZCĄ 51.TURNIEJU CZTERECH SKOCZNI !

BISCHOFSHOFEN – 6 stycznia 2003 r.

Konkurs w Bischofshofen od lat organizowany jest w Święto Trzech Króli, dniu wolnym od pracy dla mieszkańców Austrii. Ci z nich, którzy interesują się narciarskimi skokami mogli oglądać piękny konkurs skoków narciarskich w Bischofshofen. Mimo, że na skoczni im. Paula Ausserleitnera w Bischofshofen najlepiej skakał Norweg Romoeren, to zwycięzcą 51. Turnieju Czterech Skoczni został fiński skoczek Janne Ahonen. Adam Małysz zajął bardzo dobrą trzecią pozycję.

Po konkursie na skoczni „Bergisel” zdecydowanie prowadził Ahonen, a Adam Małysz zajmował 5 pozycję w klasyfikacji generalnej turnieju. Pierwszy skok Małysza w Bischofshofen nie był najlepszej klasy, to znaczy był dobry, ale polski zawodnik spóźnił nieco wybicie i osiągnął „tylko” 119.5 m, co w tym momencie dawało mu dopiero 20 lokatę. W drugiej serii „polski orzeł” zmobilizował się jednak i oddał najdłuższy w tej serii i piękny zarazem skok na 133 metry i przesunął się w ten sposób aż o 13 miejsc, ostatecznie zajmując 7 miejsce i 3 w klasyfikacji generalnej 51. Turnieju Czterech Skoczni. Małyszowi po pierwszej serii pewnych technicznych wskazówek udzielił trener Piotr Fijas, ale nasz skoczek nie zdradził jakie to były uwagi z racji tajemnicy. Po konkursie Adam Małysz dodał: - Cieszę się, że mam tak wspaniałych trenerów, którzy znakomicie się uzupełniają. Nie napawał natomiast optymizmem start w Turnieju pozostałych reprezentantów Polski. Apoloniusz Tajner tak go podsumował: - Nie ma co ukrywać, ten start im się nie udał. Był po prostu słaby. Choć na przykład dzisiaj w serii treningowej Bachleda i Mateja skoczyli całkiem dobrze. Ale nie są na tyle mocni , by z niskich rozbiegów i z małej szybkości skoczyć daleko. To jest materiał do przemyśleń. (wypowiedzi trenera Apoloniusza Tajnera z: Art. Andrzeja Stanowskiego, Adam dobrze, inni słabo, w: „Dziennik Polski” z 7 stycznia 2003 r.). Ostatecznie Adam Małysz był 3, 34 Bachleda, 48. Tajner i 55 Pochwała.

W konkursie wygrał 22-letni wychowanek nowego trenera Norwegów- Miki Kojonkoskiego, Bjoern Einar Romoeren (miał skoki na 126,5 i 130,5 m) przed Svenem Hannawaldem z Niemiec i Andreasem Koflerem z Austrii. Obaj skoczkowie byli ex auquo na drugim miejscu z taką samą sumą punktów. Czwarty był Ahonen i w ten sposób fiński skoczek zapewnił sobie zwycięstwo w klasyfikacji generalnej 51. Turnieju Czterech Skoczni. Po zakończeniu zawodów Ahonen powiedział: - Jestem ogromnie szczęśliwy. To już moje drugie zwycięstwo w tym turnieju, jest się więc z czego cieszyć. Tym bardziej, że Turniej ma ogromny prestiż. Jako nagrodę Ahonen otrzymał nowiutkie audi quattro oraz ufundowaną przez firmę „Siemens” kolację z najlepszym brazylijskim piłkarzem – Ronaldo. Co do samochodu to stwierdził, że wcale nie jest wiadome, czy sprowadzi audi do Finlandii, gdyż musiałby zapłacić bardzo wysokie cło. Ale po wejściu do auta szeroko się uśmiechnął. Widać, że lubi dobre, sportowe samochody. O swoich skokach powiedział: - Oddałem dwa dobre skoki. W drugim nie miałem korzystnych warunków, chyba, gdyby nie to, mógłbym skoczyć dalej. (wypowiedź Janne Ahonena z: art. Andrzeja Stanowskiego, Kolacja z Ronaldo, w: „Dziennik Polski” z 7 stycznia 2003 r.). Tak więc w Turnieju zwycięzcą okazał się Ahonen, przed Hannawaldem i Małyszem.

Wyniki konkursu skoków- Bischofshofen (Austria) – 6 stycznia 2003 r.

Klasyfikacja generalna 51. Turnieju Czterech Skoczni

1.      Janne Ahonen (Finlandia) – 999.9 pkt

2.      Sven Hannawald (Niemcy) – 976.3 pkt

3.      Adam Małysz (Polska) – 959.7 pkt

Bohaterowie skoków w Bischofshofen

Janne Ahonen

Finlandia

Data urodzenia: 11 maja 1977 r.

Klub: Lahden Hiihtoseura

Bardzo uzdolniony  skoczek fiński, pochodzący z Lahti – miejscowości gdzie od lat rozgrywane są słynne zawody w narciarstwie klasycznym „Salpauselkä Hiihdot”. Trzykrotny mistrz świata juniorów. Dlaczego wybrał skoki? Odpowiada:  – Trudno powiedzieć. Skoki po prostu zawsze mi się podobały. Może przyczynił się do tego fakt, że ten sport jest  ogromnie popularny w Finlandii – wyjaśnia Janne.  Już w 1993 r. znalazł się w kadrze Finlandii, mimo iż miał zaledwie 15 lat. Pierwsze wielkie sukcesy zanotował  na Mistrzostwach świata juniorów; W 1993 r. w Harrachovie zdobył tytuł podwójnego mistrza świata: w konkursie indywidualnym i w drużynie: Finowie skakali w składzie: R. Jussilainen, J. Ahonen, O. Happonen, T. Kykkanen). Ten sukces powtórzył rok później na Mistrzostwach Świata juniorów w Breitenwang w Austrii: zdobył złoto w konkursie indywidualnym i w drużynie, w składzie: J. Mattila, O. Happonen, T. Koponen, J. Ahonen. Tak więc Janne wywalczył aż cztery złote medale Mistrzostw Świata juniorów. 

Przez ostatnie kilka lat należał do najlepszych na  świecie, ale nie miał szczęścia do wielkich zawodów sportowych, jak Zimowe Igrzyska Olimpijskie, na których często stawał tuż obok podium – na czwartej pozycji. Zdobywał za to złote medale mistrzostw świata w Thunder Bay (1995) i Trondheim (1997). Jest też wicemistrzem świata w lotach narciarskich z Bad Mitterndorf (1996). Zajmował także czołowe lokaty w Turnieju Czterech Skoczni, a w 1999 r. był jego zwycięzcą. W związku z dobrymi wynikami sportowymi  stał się osobą bardzo popularną w Finlandii. Z czasem jednak  tak wielka popularność, tłumy fanów i fanek na każdym z pucharowych konkursów, stały się uciążliwe: - Zbyt wielka popularność  nie jest wcale taka przyjemna. Po jakimś czasie to przestaje być zabawne, odbiera człowiekowi prywatność... Skoki – to prostu mój zawód, który chciałbym wykonywać jak najlepiej. Ale gdy zaczynałem skakać ekscytował mnie każdy  skok – wypowiada się Ahonen. W swojej karierze Ahonen odniósł 15 zwycięstw, a 54 razy stał na  podium (co daje mu 9 miejsce w rankingu FIS). Jest jednym z niewielu zawodników, którzy od wszystkich sędziów otrzymywali noty po 20 pkt, czyli maksymalne.

Najlepsze lokaty w Pucharze Świata: 1995 – 3, 1998 – 3, 1999 – 2. Warto dodać, że Ahonen jest zawodnikiem niezwykle zamkniętym w sobie, u którego nawet największe sukcesy czy też porażki, rzadko wywołują reakcję na twarzy. Stąd wziął się zapewne jego przydomek „Maska”. W sezonie 2002/03 w grudniowo-styczniowych konkursach Janne Ahonen miał trochę pecha. Już trzykrotnie prowadził po pierwszej serii i nie wygrał konkursu. Szczęście powróciło w Engelbergu (21 grudnia 2002 r.), kiedy w sobotnim konkursie po drugim, pięknym skoku na 132,5 m zwyciężył w konkursie. Wreszcie uśmiech zagościł na twarzy tego nieprzeniknionego zawodnika. Ahonen zwyciężył w klasyfikacji Turnieju Czterech Skoczni 2003, przed Hannawaldem i Małyszem. Jego przewaga w PŚ trwała aż do dwóch konkursów w Zakopanem. Tam właśnie, na Wielkiej Krokwi, wielka forma Ahonena się gdzieś zagubiła. Potem było już coraz słabiej. Niemniej jednak Ahonen z 1016 punktami wywalczył 4 miejsce w klasyfikacji PŚ za 2002/03. Najlepsze lokaty: 3,2 w Kuusamo, 4 w Titisee-Neustadt, 4 w Trondheim, 1 w Engelbergu, 3 w Oberstdorfie, 5 w Garmisch-Partenkirchen, 1 w Innsbrucku, 4 w Bischofshofen, 6 w Libercu, 20, 6 w Zakopanem, 6 w Hakubie, 8,11 w Sapporo, 17, 5 w Bad Mitterndorf, 9 w Willingen, 19 w Oslo, 17, 19 w Lahti, 17 w Planicy. Tak Ahonena scharakteryzował szkoleniowiec ekpy Finlandii, Tommi Nikunen. – Ostatni sezon był najtrudniejszym sezonem Janne podczas jego 10-letniej kariery. Miał problemy z biodrem i kręgosłupem, ale poradził sobie z tym. Janne ma ogromnie dużo motywacji i bardzo ciężko pracuje. Wyniki widać było pod koniec sezonu, którego w ogóle nie da się porównać do początku. W naszej opinii w tej chwili Janne skacze tak dobrze, że nikt nie jest w stanie z nim wygrać – powiedział trener Nikunen[1]. Wykorzystano także fragmenty wywiadu z Janne Ahonenem z: Przegląd Sportowy nr 14 (12054), art. Magdaleny Parafiańczyk, Milczek przemówił.

Sukcesy sportowe: 3-krotny olimpijczyk: 1994, 1998, 2002, srebrny medalista olimpijski, 1994 – 5 druż., 1998 – 4 (120), 5 druż., 2002 – 4 (90), 9 (120), 2 druż., Mistrzostwa Świata: 1995 – 9 (90), 9 (120), 1 druż., 1996 – 2 loty, 1997 – 1 (90), 8 (120), 1 druż., 1999 – 4 (90), 4 (120), 4 druż, 2000 – 3 loty, 2001 – 3 (120), 2 druż. 120, 2 druż. 90, 2003 – Val di Fiemme – 1 druż. Turniej Czterech Skoczni: 1995 – 3, 1998 – 3, 1999 – 1, 2000 – 2, 2001 – 2., 2003 – 1. 15 zwycięstw w Pucharze Świata. 54 razy na podium zawodów Pucharu Świata.

Zwycięstwa Jannego Ahonena w Pucharze Świata

1.      Engelberg (Szwajcaria) – 19.12. 1993 r. 1. Ahonen, 2. Freiholz, 3. Myrbakken

2.      Garmisch-Partenkirchen (Niemcy) – 1.01. 1995 r. 1. Ahonen, 2. Goldberger, 3. Soininen

3.      Lillehammer (Norwegia) – 3.12. 1995 r. 1. Ahonen, 2. Nishikata, 3. Nikkola

4.      Tauplitz/Bad Mitterndorf (Austria) – 10.02.1996 r. 1. Ahonen, 2. Goldberger, 3. Nikkola

5.      Lahti (Finlandia) – 7.03. 1998 r. 1. Ahonen, 2. Widhoelzl, 3. Brenden

6.      Chamonix (Francja) – 6.12. 1998 r. 1. Ahonen, 2. Funaki, 3. Schmitt

7.      Harrachov  (Czechy) – 19.12. 1998 r. 1. Ahonen, 2. Hornschuh, 3. Funaki

8.      Harrachov (Czechy) – 20.12. 1998 r. 1. Ahonen, 2.Kasai, 3. Widhoelzl

9.      Engelberg (Szwajcaria) – 9.01. 1999 r. 1. Ahonen, 2. Funaki, 3. Schmitt

10.  Zakopane (Polska) – 17.01. 1999 r. 1. Ahonen, 2. Funaki, 3. Horngacher

11.  Harrachov (Czechy) – 7.02. 1999 r. 1. Ahonen,2. Ottesen, 3. Suchacek

12.  Villach (Austria) – 12.12. 1999 r. 1. Ahonen, 2. Schmitt, 3. Widhoelzl

13.  Lahti (Finlandia) – 4.03. 2000 r. 1. Ahonen, 2. Hannawald, 3. Ottesen

14.  Engelberg (Szwajcaria) – 21.12. 2002 r. 1. Ahonen, 2. Hafele, 3. Hannawald

15.  Innsbruck (Austria) – 4.01. 2003 r. 1. Ahonen, 2. Liegl, 3. Hoellwarth.

Bjoern Einar Romoeren

Norwegia

Data urodzenia: 1 kwietnia 1981 r.

Klub: Hosle IL

„Bernar”, jak nazywają go koledzy i sportowi fani, urodził się w Oslo. Jego hobby to golf i snowboard, oczywiście także skoki narciarskie. W  skokach zadebiutował w 1985 r., a w reprezentacji Norwegii w Lahti na mistrzostwach Świata. Wzrost 182 cm waga 63 kg.  Miał bardzo wyrównany sezon i punktował w większości zawodów sezonu. Dwa razy stawał na podium pucharowych zawodów, w tym wygrał konkurs w Bischofshofen. Zebrał 523 punkty co dało mu 14 miejsce w PŚ. Podczas finałowego konkursu w niedzielę 23 marca 2003 r. na Planicy wystąpił w białej koszuli z krawatem, tak jak ongiś skakali wielcy norwescy skoczkowie, bracia Ruudowie z Kongsbergu.

Wyniki sportowe: Mistrzostwa Świata: 2001 – Lahti – 16, 2003 – Val di Fiemme/Predazzo – 10 (K 95), 3 druż.,  Turniej Czterech Skoczni – 19 w 2003 r. Wyniki z PŚ 2002/03: Kuusamo – 18, Trondheim – 13, Titisee-Neustadt – 14, Engelberg – 22, 7, Garmsch-Partenkirchen – 15, Innsbruck – 17, Bischofshofen – 1, Liberec – 7, Zakopane – 16, 17, Hakuba –18, Sapporo – 3, 8, Bad Mitterndorf/ Kulm – 9, 21, Willingen – 19, 23, Oslo – 21, Lahti – 12, Planica – 14,14.